Canın Çok Acıdı mı Aysel!

Novella_ Alıntı_

… bir çocuk uyandı, ağlamaya başladı. Mırıldandı bir anne. Sürüdü bedenini yataktan. Memesini dayadı yavrusunun ağzına. Doysun ve uyusun diye yalvarmaya başladı. Bir kedi miyavladı sokakta. Acıkmıştı. Umudu vardı duyacaktı birileri. Karşı evde bir yaşlı teyze vardı, duysaydı ya onu. Yüksek sesle miyavladı önce. İnandı, birileri duyacaktı. Sonra git gide söndü sesi. Karanlığa karıştı. Ölümüne uyuyordu herkes. Ölümüne duymuyordu…

… dünya, dünya olmaya devam ederken yıldızların altında bir kalp kırıldı. Çıtırt. Duyan oldu mu. Yo. Duymak isteyen de olmadı. Çünkü çok ses vardı. Yıldızların altında boğulan çok ses. Koro belki. Çok sesli bir koro. Ve o çok sesli koro hiç susmuyordu. İşte ondan. Ondan İşte. Kimse duymuyordu. O büzülmüş çıtırtıyı. İşte bu yüzden kimse duymadı diye, kimse anlamadı diye, yıldızların altında bir miktar gözyaşını yastığa bastırarak uykuya daldı Aysel…

“Canın çok acıdı mı Aysel” isimli novelladan alıntıdır. Not; henüz yazılmadı.