Vedalar

Deneme_

Dört hafta filan geçmiştir. Ya da bir ay. (Sanırım ikisi de aynı) Yazamadım. Neden? Üzüldüğümden mi? Belki. Hayattan mı? Olabilir. Yoksa sonbahardan mı? Sonbahar bitişlerin mevsimi. Sanki hep bir şeyler sonbaharda bitiyormuş gibi. İşyerinden herkes sonbaharda ayılır, ağaçlar yapraklarından ayrılır, evlilikler biter. Ve sanki hepsi sonbaharda olur. Ama konumuz sonbahar değil. Belki sonra.

Veda mevsiminde birkaç veda.

Roger Federer kariyerini 41 yaşında noktaladı. Başarıları, insanlığı ile tenise adını altın harflerle yazdırdı. Kariyeri boyunca 310 hafta dünya bir numarasında kalmayı başaran Federer, 5 kere de yılsonunda tekler sıralamasında zirvede yer aldı.

Karşılaşmanın ardından gözyaşlarına hâkim olamayan Federer, yaptığı konuşmada kariyerinin son maçı olmasına rağmen mutlu olduğunu belirterek, “Harika bir gün. Bunu arkadaşlarıma da söyledim, mutluyum asla üzgün değilim. Burada olmak çok güzel hissettiriyor. Ayakkabılarımı bir kez daha bağlamaktan keyif aldım. Bu gece ailemden herkes burada, bu yüzden harika bir durum benim için. Eşim kariyerim boyunca bana çok destek oldu. Benim uzun zaman önce tenise veda etmemi isteyebilirdi ama yapmadı. Devam etmemi sağladı ve bu oyunu oynamama izin verdi” diye konuştu.

Karısına teşekkür eden alçakgönüllü, naif bir adam.

Serena Williams kariyerini 40 yaşında noktaladı. Toplam 23 grand slam zaferi bulunan Williams, 4 olimpiyat altın madalyası(1 kez tekler, 3 kez çiftler) ve 73 tekler şampiyonluğu kazandı. Kariyeri boyunca 186 hafta dünya bir numarasında kalmayı başardı.

Serena Williams veda konuşmasında; “Bugün burada ve yıllardır yanımda olan herkese teşekkür ederim. Her şey anne ve babamla başladı. Onlara minnettarım. Baba, biliyorum ki şu anda beni izliyorsun. Teşekkürler. Sanırım bunlar mutluluk gözyaşları, yani umarım öyledir. Venüs olmasaydı Serena olmazdı. Bugün burada olmamın tek ve en önemli sebebi Venüs Williams’tır. Teşekkürler Venüs. Hepinize teşekkürler. Hayatımda yaşadığım en güzel süreçti.” sözlerini kullandı.

Ablasına teşekkür eden bir kardeş. Zaten ne demişler ablan varsa hayata 15-0 önde başlarsın.

İki büyük isim. Seyrederken sevdiğim tenise imzalarını atmış iki isim. Biri ekselansları idi. Diğeri ise kortların kraliçesi idi.

Federer bir efsaneydi. Laver Cup’ta son maçına çıkan Roger Federer’in oyun esnasında yaptığı atış olay oldu. Topu file deliğinden geçiren usta tenisçinin bu hareketi sosyal medyada binlerce kez paylaşıldı ve çok konuşulanlar arasında girdi.

Serana Williams ise bir savaşçı kraliçeydi. Ve hamile iken şampiyon oldu. Kadın olmak…

Birde Serana şöyle demiş. “Ailem tarafından çok zorlandım. Günümüzde pek çok ebeveyn, ‘Bırakın çocuklarınız ne istiyorsa onu yapsın!’ diyor. Beni olduğum yere getiren bakış açısı bu değildi. Çocukken hiç isyan etmedim. Çok çalıştım ve kurallara uydum” ifadesi ile başarının ardındaki disiplin ve baskı faktörünün altını çizdi. 

Bu da belki günümüz ebeveynlerine bir ayna tutabilir. Tabi bu açıklamayı okuyunca aklıma Dangal filmi geldi. Bir daha seyretmek istedim. Seyretmediyseniz büyük kayıp. Kadınlar ve spor başlıklı bir başka film de Mary Kom idi. O da yine Hindistan’da geçen bir gerçek hikayeydi. Boksör bir kadın ve hayatı.

Serana ve Venüs ve ayrıca Serana isimli iki belgeselleri var. Ve bir de Kral Richard isimli bir filmleri. Babalar ve kızları.

Federer’in filmi olsa nasıl olurdu? Belki filmin adı “Nasıl İnsan Olunur” olurdu. Abartıyor muyum? Yok, hayır. Eğer öyle düşünüyorsanız onu kortta hiç seyretmemişsinizdir.

Kızım sordu: Anne hangisinde daha çok ağladın, Federer tenisi bıraktığında mı yoka Jordan basketbolu bıraktığında mı? Cevap olarak sadece baktım. O da “Tamam” dedi.

Federer’in her maçını seyretmiş biri olarak kortlara veda edişini gözyaşları ile seyrettim. Jordan’nın her maçını seyretmiş biri olarak onun vedasında –en son olandan bir önceki vedasında diyelim- ağlamaktan öteye geçmiştim.

Peki Serena. O bir kız kardeş. Sporda tüm kadınlara yol gösterecek bir efsane. Bir kadının işi ne olursa olsun hep erkeklerden daha şeyle uğraşması gerekiyor. O yüzden onun vedasına saygım ayrı, hem de çok ayrı.

Tüm bu kadın başarı hikâyelerinde aklıma hep Ursula’nın şu sözü geliyor. “Daha çok kız kardeşimin yükseklere kanat çırpmasını istiyorum. Zira özgürlük, hiçbir zaman kadınların kolay kolay elde edebildiği bir şey olmadı.”

Vedalar kötü, sonbahar güzel hastalık olmasa…