Kategori: Küçürek Öykü
-
Orman
Küçürek Öykü_ Radyo istasyonlarının çekmediği o ıssız ve bozuk yolda karavan ilerliyordu. İçinde bir ailenin tüm geçmişi ve geleceği vardı. “Ağaçlar ağlar mı” diye sordu ailenin tekne kazıntısı. “Hayır” şeklinde bir bağırtı koptu anne, baba ve ablalardan. “Peki bu gözyaşları nereden geliyor” dediğinde ormanın ortasında durdular.
-
Yazamayacağım Kelimelerim
Küçürek Öykü_ Yazamayacağım kelimelerim var artık. Ve yazamadım onları buraya da. Sallanmak fiili tüm anlamlarından sıyrılıp, o yegane anlamıyla tüm bedenimde dolanıyor. Sallanıyorum, eğiliyorum, bükülüyorum. Kırmızı, mavi, kahverengi, sarı. Tüm renklerde acıyorum. Acının kendisi oldum. Tüm renkler karıştığında da simsiyah utandım.