Etiket: Öykü
-
Limon Tezgâhı
Öykü_ Pazar mahşer yeri ve bu tutkulu pazarlığın ustası teyzem de mahşer midillisi. Ayakta durmak yeterince zorken bu sonsuz pazarlığı sürdürmek saçma olacaktı. Sıcaktan cam gibi parlayan asfalt ayak tabanlarıma adeta yapıştı. Oysaki daha saat sabahın en erken ve serin olması gereken saatlerini gösteriyor. Tezgâhı kurmak, limonları tek tek inci gibi dizmek; artık bunlar ne…
-
Hera
Mitolojik Öykü_ Bahtının Tanrısal yörüngesinde hep atlanılan aşk içinde büyümek istiyordu. Nasıl büyüyebilir ki bu aşk? Baht, bahtsızlık ve bahtiyar olmak da aşkla olmuştu. Ve sonunda bedbaht olmak, kötü anılmak kaderiydi. Kızgın Eris o yeşil parlak elmayı atar salonun ortasına. Peki kimdir en güzel Tanrıça? Hera, Athena, Afrodit hangisi? Kim seçecek bunu Tanrı mı? Tanrı…
-
Orman
Küçürek Öykü_ Radyo istasyonlarının çekmediği o ıssız ve bozuk yolda karavan ilerliyordu. İçinde bir ailenin tüm geçmişi ve geleceği vardı. “Ağaçlar ağlar mı” diye sordu ailenin tekne kazıntısı. “Hayır” şeklinde bir bağırtı koptu anne, baba ve ablalardan. “Peki bu gözyaşları nereden geliyor” dediğinde ormanın ortasında durdular.
-
Şantiye Halleri
Öykü_ Sabah şeytan dürttü, hiç adetim değil telefondan maillerime baktım. Nasıl yazıyorsun? Maildeki soru buydu. Bilmiyorum yazdım. Sait Faik edası ile gerçekten bilemediğimden. Otobüsü kaçırmamak için kahvaltıdan feragat ederek –kesinlikle uykudan değil ama mailde caba olmuştu- hızlıca hazırlandım. Zaten ne giyecektim. Kot içine içlik, polar bir üst yün çoraplar, bir kalın yelek, şantiye ayakkabıları ve…
-
Göçebe Kitabından Alıntılar
Kitap Önerisi_ GÖÇEBE KİTABINDAN Her öyküden bir alıntı; SU PARÇASI; Cadı onu kadınların gözyaşlarından yaratmıştı. Bu kadim bir büyü olduğu için oldukça karışık ve zordu. Yıllarını almıştı. Ve sonunda olmuştu. Gözyaşlarından bir kadındı ve görevi kadınların gözyaşlarını toplamaktı. Betül Çakıroğlu KOZA; Gözlerindeki kopuk, kendinden bile gizlemeye çalıştığı bakışlar etrafındaki her noktayı birbirine bağlıyor, anlam üretmeye…
-
Göçebe
Kitabımız_ Kendini doğuran kadınların hikâyesi… Göçler çağ açar, çağ kapatır. Tarihi baştan yazar, coğrafyaları biçimlendirir, haritaları yeniden çizer. Sebepleri, sonuçları yüzyıllarca düşünceleri meşgul eder. İnsanlığın göçü belki bir gün biter. Bir yer bulur kendine. Verimli bir toprak, korunaklı bir dağ, akarsu kenarı… Bir çadır kurar dönemine göre, bir ev yapar, bir devletin bayrağını çeker gönderine.…
-
Anne
Öykü_ Bana baktı. Küçük kara gözleri vardı. Bizim ailede herkesin gözleri küçük ve karadır. -Anneanneme benzedin. -Hayır, dedim. -Niye bu o kadar kötü bir şey mi? Ben hala hayır diyordum. Ama ilk sorusuna hayırdı bunlar. Ağzımdan arka arkaya dökülüyordu. -Ben sana benzemek isterim. Bu yaşta öyle düşünüyor olabilirsin, ama büyünce istemezsin demek geçti içimden. Ama…
-
Fidan Köksüz Yazıyor – Artamonovlar –
İnceleme_ Maksim Gorki’nin toplumsal hayatı ve insanların değişimini anlattığı romanı Artamonovlar’a uzun zaman önce başladım. Hayatıma yeni bir aydınlığın yer ettiği günlerdi. Nasıl seçtim, hangi duyguyla başladım hatırlamak güç. Çünkü bunlar da değişen şeyler. O zamandan ve bu zamandan baktığımda çokça anlam gölgelenmesi yaşanacaktır. Tıpkı bir ışığın bir cismi ve o cismin gölgesini şekilden şekile…
-
Baba
Öykü_ -Bugün beni kırmayıp geldiğin için çok teşekkür ederim oğlum. Afyon bej mermer basamakların en başındaydılar. -Hadi gel yukarıda konuşalım dedi, baba. Oğul itaat etti. Birlikte çıkmaya başladılar. Baba önde oğul arkada. Baba yuvarlak şekilli demir korkulukların üzerindeki ahşap küpeşteye tutunmak istiyordu ama merdiven döndüğünden basamakların o tarafı çok dardı. Süpürgelik yerine yerden bir karış…
-
Sevgi İkrardansa Demek
Çizim: Huriye Dikici Öykü_ Güneşin bakışları kanatlarımızı ne de güzel parlatıyor, fark ettin mi? Etmedim. Ya rüzgarın tatlı bir uyku için fısıldadığını? Onu da etmedim. Üzüldüm. Gözlerim güzellik göremiyor bugün. Ama zaten bakınca görülüyor bunlar. Gözlerin yorgunsa demek. Yorgun. İyi değilsen demek. Değilim. Neyin var? Aramadı beni. Kim? Sevdiğim bir arkadaşım. Ee aramasın. Ama arayacağım,…