Etiket: Öykü
-
Göçebe Kitabından Alıntılar
Kitap Önerisi_ GÖÇEBE KİTABINDAN Her öyküden bir alıntı; SU PARÇASI; Cadı onu kadınların gözyaşlarından yaratmıştı. Bu kadim bir büyü olduğu için oldukça karışık ve zordu. Yıllarını almıştı. Ve sonunda olmuştu. Gözyaşlarından bir kadındı ve görevi kadınların gözyaşlarını toplamaktı. Betül Çakıroğlu KOZA; Gözlerindeki kopuk, kendinden bile gizlemeye çalıştığı bakışlar etrafındaki her noktayı birbirine bağlıyor, anlam üretmeye […]
-
Göçebe
Kitabımız_ Kendini doğuran kadınların hikâyesi… Göçler çağ açar, çağ kapatır. Tarihi baştan yazar, coğrafyaları biçimlendirir, haritaları yeniden çizer. Sebepleri, sonuçları yüzyıllarca düşünceleri meşgul eder. İnsanlığın göçü belki bir gün biter. Bir yer bulur kendine. Verimli bir toprak, korunaklı bir dağ, akarsu kenarı… Bir çadır kurar dönemine göre, bir ev yapar, bir devletin bayrağını çeker gönderine. […]
-
Anne
Öykü_ Bana baktı. Küçük kara gözleri vardı. Bizim ailede herkesin gözleri küçük ve karadır. -Anneanneme benzedin. -Hayır, dedim. -Niye bu o kadar kötü bir şey mi? Ben hala hayır diyordum. Ama ilk sorusuna hayırdı bunlar. Ağzımdan arka arkaya dökülüyordu. -Ben sana benzemek isterim. Bu yaşta öyle düşünüyor olabilirsin, ama büyünce istemezsin demek geçti içimden. Ama […]
-
Fidan Köksüz Yazıyor – Artamonovlar –
İnceleme_ Maksim Gorki’nin toplumsal hayatı ve insanların değişimini anlattığı romanı Artamonovlar’a uzun zaman önce başladım. Hayatıma yeni bir aydınlığın yer ettiği günlerdi. Nasıl seçtim, hangi duyguyla başladım hatırlamak güç. Çünkü bunlar da değişen şeyler. O zamandan ve bu zamandan baktığımda çokça anlam gölgelenmesi yaşanacaktır. Tıpkı bir ışığın bir cismi ve o cismin gölgesini şekilden şekile […]
-
Baba
Öykü_ -Bugün beni kırmayıp geldiğin için çok teşekkür ederim oğlum. Afyon bej mermer basamakların en başındaydılar. -Hadi gel yukarıda konuşalım dedi, baba. Oğul itaat etti. Birlikte çıkmaya başladılar. Baba önde oğul arkada. Baba yuvarlak şekilli demir korkulukların üzerindeki ahşap küpeşteye tutunmak istiyordu ama merdiven döndüğünden basamakların o tarafı çok dardı. Süpürgelik yerine yerden bir karış […]
-
Sevgi İkrardansa Demek
Çizim: Huriye Dikici Öykü_ Güneşin bakışları kanatlarımızı ne de güzel parlatıyor, fark ettin mi? Etmedim. Ya rüzgarın tatlı bir uyku için fısıldadığını? Onu da etmedim. Üzüldüm. Gözlerim güzellik göremiyor bugün. Ama zaten bakınca görülüyor bunlar. Gözlerin yorgunsa demek. Yorgun. İyi değilsen demek. Değilim. Neyin var? Aramadı beni. Kim? Sevdiğim bir arkadaşım. Ee aramasın. Ama arayacağım, […]
-
Huzursuz
Öykü_ ÇIIIIIııııIIIIııııIIIINNNNnnnnn! Ses kulaklarından kafatasının içine hücum etti. Islak ve yağlı beyninin kıvrımları arasında, yüksele alçala dolaştı. Sertleşti, sivrildi. Başının arka tarafında bir yere saplandı. Zeliş’in ensesinden kuyruk sokumuna kadar soğuk bir şey aktı. Acıyla ürperdi. Acı hissetmesinin sebebi o sırada gördüğü rüyaydı. Tam da bir trafik kazasının ortasında, eğilip bükülen metallerin arasında bağırıyordu. Gecenin […]
-
Dağılmak
Öykü_ Hala dehşet içindeydi. Vücudunun sarsıntısını durdurmak isteği ile yanındaki polis memuresinin koluna sımsıkı yapıştı. Boğulma hissinden kurtulmak için ağzını açıp zorla nefes almaya çalıştı. “Geçti.” dedi memure. İncecik bir kadifeliğin içinden akıp giden bahar esintisi gibi yumuşaktı sesi. Sakinleştirici ve güven verici. Dışarıdaki polis aracının mavi, kırmızı ışıkları odanın içinde seyire seyire dolaşırken, bir […]
-
İmdat Polis
Öykü_ Ne zamandır bamya yapmıyordu. Şöyle tavuk etli, nohutlu bir bamya yapıyım diye düşündü. Annesi de ne güzel yapardı. Bamya pişirmenin püf noktaları vardı ve hepsini annesinden öğrenmişti. Bamya tenceresine pişerken kaşık girmezdi. Annesi hep öyle derdi. Bamyalar tencerede sıra sıra dizilir, dolmaları bile kıskandırırlardı. Üzerine biraz su koyar ve şimşir kaşık ile bir kez […]
DenDen Blog 